Translate

20 Nisan 2014 Pazar

Koreye Olan Sevgimiz Ve Kendimizi Onlara Sevdirme Çabamız

Malumunuz K-pop K-drama derken güney kore iyi reklam yaptı ve Psy olayı ile de tüm dünyaya 'Ben buradayım' dedi. 
Eğer bu blogta iseniz de az da olsa seviyorsunuz onları. 
Bu olaylardan sonra Koreyi sevenlerin sayısı arttı ve 'Kore-Türkiye kardeştir' , 'Bizde asyalıyız' , 'Zamanında birlikte savaştık' demeye başladık.
Hadi gerçekçi olalım. Oradaki çekiciliği fark edene kadar 'Türkün türkten başka dostu olmaz' , 'Bizde avrupalıyız.', 'Savaşlar geçmişte kaldı.' idi onlar. 

Bazen kendimizi uzak akrabasına piyongo çıkınca 'Ben senin halanın torununun gelininin amcasıyım' demişiz gibi hissediyorum.
Hadi ama bizi hatırlamalarını isterken savaşın tarihini bilmeniz gerek en azından.

Gerçekten ilgilerini çekmek istiyorsak bu kafadan kurtulmamız gerek.
'Biz osmanlı torunuyuz' diye şişinip hiç birşey yapmamaktan farksız.
Dedem yaptı ya birşey ben gurur duyayım da hiç bir şey yapmadan ondan kar elde edeyim.
Olur mu böyle şey.
Gülerler size.

Yapmamız gereken şey hayranlık ve özentiliği karıştırmamak.
 Yapmamız gereken şey ülke içinde kavgayı bırakıp gelişmek için birlik olmak.
Kafamızı o sosyal medyadan kaldırıp somut şeyler yapmak.
Üniversiteli gençlerin hangi konu için olursa olsun eğleme atıldığını görüyorum.
Anlıyorum dersler sıkıcı ama çözüm bu değil.

Ülkemizin geleceği olacak insanların geleceğini parlak görmüyorum...
Birilerinin sevgisini kazanmak için geçmişimizle övünmeyi bırakmalı örenk alıp yeni bir gelecek hazırlamalıyız kendimize. 
Ki o koreliler yada japonlar amerikayı değil bizi görsün.
Ki artık örnek alınan, sevilen ülkeler Usa, Kore, Japonya değil de Türkiye olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder