Ren (Bölüm 1)

Bir süredir üzerinde çalıştığım Nu'est fanfictionu 'Ren'in ilk bölümünü sizlere sunmaktan guru duyarım !! \(*-*)/ (Alkış)

Ama Dikkat!! Bu yan proje. Yani önceliğim olan başka hikayeelr var. O yüzden bölümler aylarca aralardan sonra gelebilir. Buna göre başlayın derim.
Hikayede gay içeriği yok endişe etmeyin. Aşk ta yok. Yanlış anlaşılan bir ünlünün hayatını anlatanan komedi hayattan kesitler bir hikaye. Bu yüzden devamlılık çok ta önemli değil. Rahat rahat okuyabilirsiniz de ^^ Ve ilk bölüm ^^
***

Seul sokakları geceleri daha bir güzel oluyor değil mi ? Hava sıcak olmasına rağmen güneş yakmıyor çünkü. Ayrıca bir şapka takınca karanlıktan da faydalanarak gizlenebiliyorsun.
İnsanlar kim olduğumu anlamadan gelip geçiyor yanımdan.

Ben kim miyim ?
Choi Min Ki. Yada bilinen adımla Nu'est'ten Ren. Koreli bir şarkıcıyım ve erkek olmama rağmen çok güzelim.

Kızların dış görünüşümü kıskandığı, erkeklerin cinsiyetimi öğrenene kadar flört etmeye çalıştığı biriyim.  Ah evet, bu gerçekten iğrenç.

Biraz sevimliyim diye bunu söhret için kullanıyor olabilirm ama başka şasım yok. Çıkış yapmadan önce  bunun böyle sonuçlanacağını bilmiyordum.

Çoğu insan beni eşcinsel sanıyor. Ama genel tanının aksine ben normal bir erkeğim. Kızlardan hoşlanıyorum ve yanımdan mini etekli biri geçince ister istemez arkasından bakıyorum. Tebiki çaktırmadan.

Çok memnun olmasam da kız gibi davranmaktan, birşey söyleyemiyorum. Çünkü ben böyle olmalıyım.
Gözlerimi sevimli gösteren eyelinerım, uzun saçlarım ve dikkat çeken duduaklarım.  Eğer bu işe devam etmek istiyorumsam bunlara katlanmalıyım. Yani menajer öyle söylüyor.

Ama ben hala anlamıyorum.  Kızların neden beni bu halimle sevdiğini. Arada merak ediyorum eşcinsel sanılan fanlarım var mı diye...
Fanlarım... Onlar bu duruma katlanabilmemdeki en büyük desteğim. Beni bu halimle beğeniyorlar ve destek veriyorlar. Gerçek beni tanısalar daha çok seveceklerine inanıyorum aslında. Ama benim seçme şansım yok.

Yinede bazen seçme şansım olmayan şeyleri de yaparım. Gecenin bir saatinde gizlice yurttan kaçmak gibi. Ama kısa süre içinde yurda geri dönmeliyim. Aksi taktıde güzel bir azar işitebilirim.
Ne yazıkki yaptığım şirinlikler menajer ve diğer yetkili insanlarda işe yaramıyor.
Durduğum yerde topuklarımın üzerinde döndüm ve yurda doğru yürümeye başladım.
Ah ama dönmeden önce markete uğrayıp cips almalıyım. O kadar yürüdüm sonuçta. Bir paket cips için boş yer oluşmuştur kalori defterinde.

Cips reonu?.. Cips reonu ? Heh buldum. Cipsler..
Parti boylar çok ilgi çekici olsada bu küçük olanla yetinmeliyim. Son bir kez parti boy cipslere bakıp dramatik ayrılığımızı gerçekleştirirken bir müzik sesi dikkatimi çekti.
Aa bu bizim Face şarkısı. Olamaz! Bu bizim Face şarkısı!
Kasadaki kız bir L.O.Λ.E değildir umarım. Telefonla mı konuşuyor o ? Benimle çok ilgilenmez böylece.

"Evet, Nu'est in şarkısı.. Değil mi ama. Bende Ren e bayılıyorum. Şimdi ne güzel olurdu kapı açılsa Ren içeri girse."  Bu kız şaman falan mıydı önceki hayatında ?!

Şapkamı iyice yüzüme indirip kasaya gittim.
"Tabi kızım. Kesin aralarında birşey var. Ama ben yine de Aronla daha çok yakıştıklarını düşünüyoum..."
Aron ve ben mi ? Peki ama neden ?! Tamam, sevdiğim bir hyung ama o anlamda değil!

"Ah düşünsene Aron elini Renin omuzuna atmış. Ren onun gözlerine bakarak oppa diyor. Sonra Aron Renin yüzüne dokunuyor ve.."
Heey! Hey! Hey!  Bİraz fazla ileri gitmedin mi ?
Sesimi olabildiğince değiştirdim ve öksürdüm. Ardından cipsi kasaya koydum. Sonunda kız müşteri var deyip telefonu kapadı.

"Buyrun fişiniz."
Kızın beni tanımaması iyi güzel de, az önce duyduğum şeyler yüzünden kulaklarıma detarjan dökmeliyim. Evet, fanlarım escinsel falan değil ama bazıları gerçekten kaçık olabiliyor. Gerçekten! Umarım aronla karşılaşınca aklıma bu gelmez.

Ah evim evim kendim gibi olamadığım evim... Pekala gurup üyeleri sorun değil. Yani onlar gerçeği biliyor. Ailemin dahi bilmediği gerçeği.
Onlara defalarca eşcinsel değilim dememe rağmen inanmadılar.
Hadi ama !  Bana inanan hayranlar, hayatımda hiç karşılaşmadığım insanlar varken öz ailem bana inanmıyor... Neyse en azından beni tanıyan gurup üyeleri var.

Ama onlar bilse bile kendim gibi olamiyorum. Çünkü menajer sasaengler bir şekilde yurda sızarsa gerçeği öğrenmelerinden korkuyor.
Yani ne yapacağı belli olmayan manyaklar eve gierse önemli ola tek şey gerçek kimliğimin gizlenmesi!
Neyse sakin olmalı ve artık uyumalıyım. Yarın yorucu bir gün olacak.
***
Ah işte Ji Hyo. Şirkette çalışanlardan birinin kızı ve gerçekten çok güzel. Zeki ve yetenekli de. Ayrıca bir buçuk senedir kalbimin sahibi. Tabi bunun farkında değil.

İyi anlaşıyoruz, çok samimiyiz ama o da sırrımı bilmiyor. Ve beni sadece arkadaşı olarak görüyor. Bense şu anki kadar uzaktan onu izliyorum hep.

Yine gülümsedi. Onun gülümsemesi beni ne kadar  mutlu ediyor anlatamam.
Buraya mı bakıyor ? Sanırım beni fark etti. Tekrar gülümsedi ve yanima geldi.
"Ren! Sen burada mıydın ? Ne tesadüf bende seni arıyordum. Sana söylemek istediğim birşey var."
"Evet seni dinliyorum." Kafasını önüne eydi ve her gergin olduğunda yaptığı gibi başparmaklarının tırnaklarını birbirine vurmaya başladı.
"Ren.. Yani Min Ki... Sana söylemek istediğim şey.. Ben uzun süredir senden hoşlanıyorum !"
Kafasını kaldırdı ve gözleri gözlerimle buluştu. Çok güzel görünüyordu.
Ona ne söylemeliyim ?
Ah! Şu lanet dıt dıt sesi kafamı karıştırıyor. Bu ses nerden geliyor ki ?!
Neyse Ji Hyo bana.. Ji Hyo nerede ?

"Ah! Lanet!" Yataktan düşmüştüm. Öyleyse az öncekiler sadece rüyaydı.

Yarım açık gözlerimle bana pis pis sırıtan Baek Ho ya baktım.
"Ne var ?"

Gülümsedi ve kaşlarını kaldırdı.
"Rüyanda yine mi Ji Hyo yu gördün ?"

Benimle birlikte yere düşmüş yastığı sert bir şekilde ona fırlattım.
"Bu seni ilgilendirmez!"

Yastığı yakalamıştı. Yüzü ile olsa da. Ardından geri fırlattı.

"Serseri! Kim bilir nasıl gördün!"

"Hey! Beni  bilirsin. Temiz kalpli, kız gibi biriyim." dedim ve ardından elimi yanağıma koydum gözlerimi kırpıştırdım.

"Evet, nasıl biri oldunu bildiğim konusunda haklısın. Ama tam bir serserisin!"

Normal bir kahkaha  atıp ayağa kalktım ve ardından rolüme bürünüp sevimli bir şekilde dil çıkarttım.
"Geçen gece öyle demiyordun ama hyung ~~~ "

"Hey git başka üyeye sark !" dedi ve bulduğu basşka bir yastığı fırlattı. Sesi sertti ama gülümsüyordu. Yinede rolüme devam edersem bir dahaki atacağı şeyin yastık olmamasından korktum ve sustum.

"Gece demişken.. Dün neredeydin ? Bir kızla falan mı buluştun yoksa ?"

"Hayır hava almaya çıkmıştım. Yakından gördüğüm tek kız kasiyerdi ve Araon ve benimle ilgili tuhaf düşüncelere sahipti. Ih! Korkunç! Neyseki beni tanımadı."
Baek Ho yeniden kahkaha attı.
"Kırıldım. Beni onunla aldatmaazsın değil mi ?"

Dil çıkardım ve omuzumu silktim.
"Bilemeyeceğim artık."

Biz birbirimizle alay ederken o asık ve çirkin suratıyla menajer girdi odaya. Önce biraz azarladı ardından günlük programı anlatmaya başladı. Benim tek düşündüğümse o kadar para kazanmasına rağmen neden hala estetik ameliyağatı olmadığı. Aynaya bakmak onun için acı vericidir...
Bunu düşününce ister istemez gülümsedim.

"Neye gülüyorsun sen ?!" Sana desem çok mu fazla olurdu ?

"Hiç sadece prova yapıyordum. Bilirsin, hayranlar ve kalpleri."

"Ve paraları..."
Evet, paraları. Seni sevmeyecekleri için tek düşündüğün bu.
"..Neyse siz ikiniz hazırsanız aşşağıya inin. Diğerleri çoktan araca bindi."

Üzerimdeki pijamalara ardından menajere baktım. 'Evet sanırım hazırım.' dememek için kendimi tutup hazırlanmak için odama döndüm. 10 dakika sonra diğerlerinin yanına inmiştim.

Arabaya binecekken Ji Hyo yu gördüm. Gülümsedi. Ardından beni fark etti ve tekrar gülümseyip bana doğru yürümeya başladı. Yoksa...?

Bölüm 2